مالتودکسترین، ماده پودری سفیدرنگی است که اولین بار بین دهه­ های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ در تولید مواد غذایی استفاده شد و پتانسیل زیادی جهت استفاده در فرمولاسیون مواد غذایی دارد. این ماده، ترکیبی از D گلوکز باند شده با اتصالات گلیکوزیدی آلفا (۱→۴) است که طول زنجیره های گلوکز آن متفاوت و به بلندی ۱۷ حلقه گلوکز هم میرسد

تولید انواع شربت گلوکز (در غلظتهای مختلف) از ذرت، الکل صنعتی از ذرت، گندم، سیب زمینی و تولید شربت اینورت به وسیله آنزیمها، با توجه به افزایش کیفیت محصول و افزایش سهولت تولید و قابل کنترل بودن فرآیند تولید نسبت به روشهای قدیمی و اسیدی، رو به گسترش میباشد.

گلوکز اکسیداز آنزیمی است که از قارچ های آسپرژیلوس نایجر و پنیسیلیوم بدست می آید و اکسیداسیون گلوکز را با مصرف اکسیژن کاتالیز کرده و پراکسید هیدروژن آزاد می کند. این آنزیم با حذف اکسیژن و گلوکز از ماده غذایی می تواند باعث افزایش ماندگاری ماده غذایی شود.

آلفا امیلاز زنجیره کربوهیدراتی نشاسته را در مکان‌های تصادفی هیدرولیزکرده و تولید الیگوساکاریدهای کوتاه، مالتوز و گلوکز می‌کند. آلفاامیلاز قارچی از آسپرژیلوس اوریزه بدست می آید.

فیبر محلول اینولین یک فروکتان با پیوندهای بتا 1---˂2 بوده که از ریشه کاسنی با روش استخراج با آب داغ و سپس هیدرولیز آنزیمی بدست می آید.از نقطه نظر ساختمانی اینولین یک اسکلت پلی اکسی اتیلنی بوده که گروه های فروکتوز به آن متصل بوده و گاهی در بخش انتهایی گلوکز متصل شده است.درجه پلیمریزاسیون DP و حضور انشعابات و زنجیره نقش مهمی برروی ویژگی های عملکردی آن دارد.انواع زنجیر بلند ان طعم طبیعی و حلالیت کمتری در آب داشته و DP آن بین 2 تا 60 می باشد.اینولین ها بر حسب گرید وطول زنجیر ، شیرینی 0تا 25% شکر خواهند داشت.